Atrakcje w okolicy gminy

Kaplica pw. św. Jana Nepomucena

Kaplica pw. św. Jana Nepomucena została zbudowana w 1831 roku w stylu klasycystycznym. Poświęcono ją świętemu Janowi Nepomucenowi, strażnikowi tajemnicy spowiedzi. Kronika gminna mówi o tym: "Kapliczkę tę budowano w 1831 roku, krzyż wzniesiono dnia 10 sierpnia roku 1831”.

Kapliczka to mała jednonawowa budowla. Wejście jest ozdobione prostym portalem z piaskowca, w środku którego widnieje napis IHS z datą 1831. Nad wejściem znajduje się rzeźba świętego Floriana, po obu stronach są boczne rzeźby aniołków z piaskowca. Rzeźba pochodzi prawdopodobnie z początku XIX wieku, jej autor jest nieznany. Święty stoi na niskim cokole. Odziany jest w ubranie z czasów antycznych, na sobie ma czerwony płaszcz, przyłbicę z piórami i podwinięte buty. W lewej ręce trzyma zawinięty sztandar, w prawej naczynie, z którego leje wodę na płonący dom przy swoich nogach.

Święty Florian często był wybierany na patrona gmin, ponieważ miał chronić przed pożarami,  Soběslavice nie są więc odosobnione w oddawaniu mu czci. Gdy za czasów Leopolda I cała wioska obróciła się w popiół, mieszkańcy Soběslavic zaczęli szukać dla siebie obrońcy. Kiedy więc zbudowali w 1831 roku kapliczkę, umieścili nad portalem właśnie świętego Floriana. Na dachu kapliczki wznosi się wieżyczka, w której umieszczony jest dzwon jeszcze starszy od samej kapliczki. Nie można dokładnie ustalić jego pochodzenia, datowany jest na XVIII wiek.

Dzwon ma wartość historyczną i artystyczną. W czasie pierwszej wojny światowej wydano zarządzenie, na mocy którego wszystkie dzwony miały być zarekwirowane i później przetopione. Soběslavicki dzwon zdołano jednak uratować dzięki lokalnym mieszkankom Anastazji Fantovej i Franciszce Adamovej, które w nocy zdjęły po kryjomu dzwon i przez las zaniosły go do stodoły Adamów. Kiedy nadszedł czas oddania dzwonu, gmina zgłosiła jego kradzież. I dzwon przeczekał wojnę w stodole. Po wojnie został ponownie zawieszony. Na wieżyczce umocowana jest makowica z krzyżykiem, w której po remoncie kaplicy w 2000 roku umieszczono pamiątkowe dokumenty Urzędu Konserwacji Zabytków, monety, gazety i informację o remoncie.

Besady w Soběslavicach

Tradycyjnym elementem drewnianych soběslavickich gospodarstw była tzw. besada. Był to swoistego rodzaju przewiewny przedsionek przed wejściem do budynku – dziś powiedzielibyśmy weranda lub ganek. Jego obudowa, podobnie jak ganek, była ozdobiona listwami i łukowym fryzem, a słupki, na których oparty był daszek, były też wyprofilowane tak jak kolumny ganku. Besady bywały dość przestronne. W rogu stała ława, przy której stawiano podłużny stół na skrzyżowanych nogach. Latem tu jadano, a wieczorem miło biesiadowano. W zachodniej części wsi besady były w następujących gospodarstwach: Helebranta nr 2 (spłonęło jakieś 45 lat temu), Mařana nr 5, Šimona nr 6 (spłonęło mniej więcej w połowie lat 70. minionego wieku), Tchořa nr 8 (już zburzone). Besadę miała także chałupa Pelantów "markulskich" nr 35, zwanych tak od gruszy rosnącej przy ich folwarku. Tu besada znajdowała się z tyłu budynku, od strony wąwozu, i dodała temu obiektowi malowniczości. Obecnie już także zburzony.

Po wschodniej stronie, rozciągającej się po przeciwnych obrzeżach soběslavickiego wąwozu, besadę mieli u Šámalów nr 15, u Krejčów nr 17 oraz u Fantów nr 18. Besady te były swoistą osobliwością Soběslavic, ponieważ było ich tu wiele. W innych miejscowościach w okolicy nie było ich tyle, nie miał ich także folwark poizerski. Obecnie nie ma ich już nawet w Soběslavicach, zniknęły w efekcie przebudowy gospodarstw. Natomiast dwie zachowane zostały zmodernizowane. Soběslavice jeszcze na początku tego wieku niemal całe drewniane – z wyjątkiem kilku starszych murowanych budynków – były przebudowywane od 1909 roku, gdy poprowadzono tędy drogę powiatową.

Zwłaszcza zachodnie zbocze pobielało wysokimi murami nowych budynków, pozbawionych wszelkiej oryginalności, którym dzieła starych mistrzów ciesielskich, bardziej malownicze, ale tu i tam nieco powiększone, musiały ustąpić miejsca. Pozostało tu jednak jeszcze kilka drewnianych obiektów. Spośród nich na uwagę i zachowanie zasługują gospodarstwa nr 5 (zbudowane w roku 1820) i nr 18 (z roku 1848). Oba mają jeszcze besady, ale już przebudowane. (Źródło: Matoušek Petr: Besady v Soběslavicích, Od Ještěda k Troskám III., 1925).

Kaplica w Padařovicach

Kaplica w Padařovicach na przysiółku została zbudowana w 1865 roku i opatrzona wieżyczką z dzwonem. W czasie wojny został on zarekwirowany. Kaplicę ufundowała gmina. W kaplicy (lub nad nią we wnęce nad wejściem) stała kamienna rzeźba św. Jana Nepomucena. Historyczne zdjęcie wykonane przez dr. Šolca jest najprawdopodobniej w turnovskim muzeum (Mgr. Marek). Źródło: Pavel Jakubec, Państwowe Archiwum Powiatowe Semily.

W 2004 roku kaplica została wyremontowana przez gminę Soběslavice. Odnowiono dach, elewację i pomalowano kaplicę. Nowy dzwon do kaplicy zakupiono wiosną 2008 roku i w tym samym roku w sobotę 19 lipca został tam zawieszony. Dostawcą dzwonu była firma KOVOLITECTVÍ s.r.o., Tůmova 527, Kostelec nad Orlicí, kod pocztowy 517 41, Regon 25994239. Dzwon waży 20 kg i widnieje na nim napis “Pandařovice 2008“. Łączne koszty zakupu dzwonu wynosiły 17 470,- CZK brutto. Część kosztów pokryto ze środków z publicznej zbiórki, którą organizowano podczas wydarzeń kulturalnych w Padařovicach odbywających się w przysiółku w 2007 roku. Pozostałą kwotę zapłaciła gmina Soběslavice.

W 2011 roku gmina Soběslavice zdobyła dla kaplicy w Padařovicach drewnianą rzeźbę św. Jana Nepomucena. Rzeźba ma wysokość 58,5 cm. Do wnęki nad wejściem do kaplicy rzeźbę włożono dnia 14 kwietnia 2012 roku. Kaplica została poświęcona 8 września 2012 roku o godz. 14.00.

Przez teren wsi biegnie szlak rowerowy nr 3048.

Na północny zachód od wsi rośnie tzw. sosna Szymona [Šimonova borovice].